Σχετικά με την επανεκκίνηση διαδικασιών για τη μεταφορά του καζίνο από την Πάρνηθα στο Μαρούσι

Με αφορμή τα δημοσιεύματα σχετικά με την επανεκκίνηση διαδικασιών για την μετεγκατάσταση του καζίνο Πάρνηθας εντός του Αμαρουσίου (η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ) προκηρύσσει νέο διαγωνισμό για την αποτίμηση της υπεραξίας της Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας ΑΕ.), παραθέτουμε την παρέμβαση προς το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής που έκανε ο πρόεδρος του Συλλόγου Αγίου Νικολάου-ΚΑΤ Αμαρουσίου, εκπροσωπώντας τη «Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι». Υπενθυμίζουμε πως μετά τις παρεμβάσεις φορέων και παρατάξεων, το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής πήρε απόφαση κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο στο Μαρούσι και εντός του αστικού ιστού (15.1.2020). Βρισκόμαστε εν αναμονή των αποφάσεων του Προεδρείου της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου στις 7.2.2020 συζητήθηκαν οι πρώτες αιτήσεις ακύρωσης κατά της απόφασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας από 19/6/2019 για «Προέγκριση Ειδικού Χωρικού Σχεδίου για την μετεγκατάσταση του Καζίνο της Πάρνηθας από τον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας» και της κοινής απόφασης  (ΚΥΑ) των Υπουργείων Ανάπτυξης και Οικονομικών για τη μετεγκατάσταση του καζίνο εντός του δήμου Αμαρουσίου.

Παρέμβαση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα

κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι

προς το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής

15.01.2020 

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι, εκπροσωπεί πάνω από είκοσι συλλογικούς φορείς και δημοτικές παρατάξεις των δήμων Αμαρουσίου, Χαλανδρίου, Λυκόβρυσης - Πεύκης, Ηρακλείου.  Από το βήμα αυτό καλούμε όλες τις περιφερειακές παρατάξεις να σταθούν στο ύψος της περίστασης και να πάρουν αποφάσεις υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, υπέρ του πολεοδομικού αστικού ιστού και (πάνω από όλα) υπέρ των κατοίκων της πόλης.

Η ταχύτατη υλοποίηση του σχεδιασμού της μεταφοράς του καζίνο Πάρνηθας εντός της πόλης, σε έκταση 50 περίπου στρεμμάτων εντός του Αμαρουσίου γνωστή ως κτήμα Δηλαβέρη, αποτελεί άλλο ένα καίριο χτύπημα κατά των κατοίκων, που ζημιώνει ανεπανόρθωτα την καθημερινότητά τους. Η κατασκευή ενός πολυδαίδαλου συγκροτήματος καζίνο και ξενοδοχείων στη συμβολή των λεωφόρων Κηφισίας και Σπύρου Λούη, ακριβώς απέναντι από το κλειστό εμπορικό κέντρο Golden Hall, επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τις περιοχές κατοικίες, υποβαθμίζοντας περαιτέρω την ποιότητα ζωής των κατοίκων με τις κυκλοφοριακές και περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις που θα επιφέρουν στην ήδη κορεσμένη περιοχή, αλλά και ολόκληρο τον βόρειο τομέα Αθηνών. Ας μην λησμονούμε πως στην ίδια περιοχή λειτουργούν επίσης μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων, το εμπορικό κέντρο Avenue, το εκθεσιακό κέντρο HELEXPO, οι εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ, το νοσοκομείο Υγεία, το μαιευτήριο Μητέρα, το κτήριο του ΕΟΠΠΥ, το Υπουργείο Υγείας. Ο υπερτοπικός χαρακτήρας όλων των παραπάνω, δημιουργούν καθημερινά μια απερίγραπτη κατάσταση κυκλοφοριακής συμφόρησης και μια πλημμύρα σταθμευμένων οχημάτων με κάθε τρόπο, σε όλους τους κάθετους δρόμους της περιοχής.

Ακόμη και στην ίδια τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που τέθηκε στη δημοσιότητα, υπάρχει η παραδοχή πως “από ανάλυση πρόσφατων μεγεθών κυκλοφοριακού φόρτου του υπουργείου Υποδομών προκύπτει ότι τόσο η λεωφόρος Κηφισίας όσο και η Σπύρου Λούη παρουσιάζουν έντονη φόρτιση μεταξύ 7 π.μ. και 9 μ.μ”. Εύκολα λοιπόν γίνεται αντιληπτό πως όσα περιγράφηκαν παραπάνω, θα παρατηρούνται νυχθημερόν με την 24ωρη λειτουργία του καζίνο.

Το επενδυτικό σχήμα του καζίνο Πάρνηθας επιχειρηματολογεί μέσω φιλικών μέσων ενημέρωσης υπέρ μιας δήθεν ανάπτυξης που θα φέρει στην περιοχή. Παραδέχεται όμως παράλληλα και κυνικά πως υπάρχει μεγάλη ανάγκη μετεγκατάστασής του εντός της πόλης καθώς ο κύκλος εργασιών του μεταξύ 2007 και 2015 έχει μειωθεί κατά 55%. Η ανάπτυξη λοιπόν, μάλλον, αφορά μόνο τον οργανισμό του τζόγου, με την ευγενική χορηγία των κοινωνικών στρωμάτων, κυρίως των πιο ευάλωτων. Και έτσι είναι, ένας μεγάλος οργανισμός τζόγου, έχει ως βασική αρχή λειτουργίας του την απώλεια της περιουσίας του πελάτη. Δεν δημιουργείται πλούτος, απλώς αλλάζει χέρια· αδειάζει τσέπες· επηρεάζει και καταστρέφει ζωές.

Η διοίκηση της Regency Entertainment, η οποία ελέγχει την εταιρεία Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε., τονίζει πως η μετεγκατάσταση αυτή αποτελεί επένδυση. Όμως, από πού θα προέλθουν τα κεφάλαια της επένδυσης; Σε δημοσίευμα μεγάλης εφημερίδας την περσινή χρονιά, η διοίκηση της Regency ανακοίνωσε την αναδιάρθρωση του δανεισμού της αφήνοντας ένα ποσό 78 εκατ. ευρώ όπου έχει συμφωνηθεί να εξοφληθεί μέχρι το 2025. Από την άλλη,  σύμφωνα με τη διοίκηση της επιχείρησης, η μετεγκατάσταση του καζίνο εντός της πόλης, θα απαιτήσει κεφάλαια ύψους 200 εκατ. ευρώ. Τα κεφάλαια αυτά θα εξασφαλισθούν μέσω τραπεζικού δανεισμού, σύμφωνα πάντα με όσα έχει γράψει ο Τύπος. Διπλά λοιπόν χαμένοι οι πολίτες,  που στήριξαν, χωρίς να ερωτηθούν, το πτωχευμένο τραπεζικό σύστημα και τώρα, χωρίς να υπολογίζονται, βλέπουν το χαμένο υστέρημά τους να μετατρέπεται σε τοίχους σκυροδέματος, μετάλλου και γυαλιού που φιλοξενούν απατηλά όνειρα γρήγορου πλουτισμού και καλής ζωής.

Αλλά και το κόστος των εργασιών γύρω από το νέο καζίνο, τελικά οι πολίτες είναι αυτοί που θα το επωμισθούν. Η νέα γέφυρα στην Κηφισίας, η διαπλάτυνση στον παράδρομό της, η τρίτη λωρίδα κυκλοφορίας και η απευθείας σύνδεσή της με το νέο καζίνο, αποτελούν έργα που περιγράφονται στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων χωρίς να αναφέρεται όμως από ποιους θα εκτελεστούν. Τα ευκόλως ευνοούμενα...

Και αν για τα επενδυτικά σχήματα του τζόγου δεν υπάρχει κανένα ζήτημα ηθικής τάξης ή ακόμη και νομικού και θεσμικού πλαισίου, αφού  σύμφωνα με το άρθρο 6 του νόμου 4499/2017, επιτρέπεται η μεταφορά της επιχείρησης «Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε.» από την Πάρνηθα σε περιοχή, εντός της Περιφέρειας Αττικής, η οποία δεν είναι αμιγούς ή γενικής κατοικίας, για εμάς τους κατοίκους ζήτημα υπάρχει.

Μέσα σε συνθήκες υπαρκτής και συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης που έχει γίνει πλέον βαθιά και αδιέξοδα κοινωνική, εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας στη λογική της ηθικής νομιμοποίησης του τζόγου και την προώθηση της κουλτούρας του εύκολου πλουτισμού ως ατομικής διεξόδου. Η εγκατάσταση του μεγάλου τζόγου μέσα στην καρδιά της πόλης λειτουργεί απορρυθμιστικά, διασπαστικά και εν τελεί επιζήμια, τόσο για τις δομές όσο και τους ανθρώπους αυτής.

Καλούμε την Περιφέρεια Αττικής να λάβει αποφάσεις υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Να σταθεί απέναντι στη μετεγκατάσταση του Καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι και να τεθεί επικεφαλής του αγώνα, μαζί με την ΚΕΔΕ και τους Δήμους Αμαρουσίου, Χαλανδρίου, Λυκόβρυσης-Πεύκης, Ηρακλείου, τα συμβούλια των οποίων πήραν αποφάσεις κατά του καζίνο εντός της πόλης.

Καλούμε όλες τις περιφερειακές παρατάξεις να διατυπώσουν τις θέσεις τους πάνω στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που κατέθεσε η εταιρία του Καζίνο στο ΥΠΕΝ και τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 8-1-2020 και να προχωρήσουν σε αιτήσεις ακύρωσης αυτής.

Τα καζίνο δεν έχουν καμία θέση δίπλα στα σπίτια, στα σχολεία, στις γειτονιές μας!

Εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα

κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι

Βασίλειος Μπακάλης

Μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι, εντός του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής στις 15.01.2020

Σύλλογοι του Αμαρουσίου για το Δάσος Συγγρού

Το κληροδότημα της Ιφιγένειας Συγγρού (1921) είναι, ως γνωστόν, σήμερα, το μεγαλύτερο περιαστικό φυσικό  δάσος  που διαθέτει το Λεκανοπέδιο Αττικής, «τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους», όπως κηρύχθηκε, στο σύνολό του, το 1991, με την υπουργική απόφαση έγκρισης του ΓΠΣ Αμαρουσίου, και κυρίως μια «ανάσα ζωής», ένας πολύτιμος πνεύμονας πρασίνου για όλη την Αττική (ο μοναδικός εξάλλου που έχει απομείνει για την ευρύτερη περιοχή του Κέντρου του Αμαρουσίου).

Στο παρελθόν και επί διαφορετικών κυβερνήσεων, έχει επιχειρηθεί, δυστυχώς, επανειλημμένα, η καταστρατήγηση των όρων του κληροδοτήματος και η αλλοίωση του φυσικού του χαρακτήρα, με σκοπό την οικονομική του εκμετάλλευση. Γι αυτό, πληροφορίες που έχουμε, τελευταία, για σχέδια «αξιοποίησης» του Δάσους που εξυφαίνονται, μας έχουν εμβάλει σε ιδιαίτερη ανησυχία. Ιδίως μας έχουν ανησυχήσει δηλώσεις υπευθύνων που μιλούν για «κόσμημα» (και όχι για πνεύμονα πρασίνου) που θέλουν «να εξελίξουν», για μετάλλαξη του Δάσους σε «αγρόκτημα πόλης», για «αξιοποίησή» του  με τη λογική της «Διαχείρισης πάρκων» και  για συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα.

Δηλώνουμε λοιπόν οι κατωτέρω αναφερόμενοι  σύλλογοι πως οποιαδήποτε απόπειρα «τσιμεντοποίησης» και μετάλλαξης του φυσικού χαρακτήρα του κληροδοτήματος, οποιαδήποτε απόπειρα «αξιοποίησής» του, που θα αποσκοπεί στο οποιοδήποτε οικονομικό κέρδος, θα μας βρει κατηγορηματικά και μαχητικά αντίθετους.

Και ζητούμε:

1.Να ενισχυθεί η δασική του  βλάστηση και να διατηρηθεί, παράλληλα, στην  έκταση που προορίζεται «για τη μόρφωση καλών γεωργών και κηπουρών», η ήπια γεωργική χρήση.

2.Να ενισχυθεί, με τις απαραίτητες παρεμβάσεις, η πυροπροστασία του Δάσους

3.Να φυλάσσεται το Δάσος και να καθαρίζεται σε όλη τη διάρκεια του έτους.

Συγκεκριμένα υποβάλλουμε τις ακόλουθες προτάσεις:

• Να γίνει καθαρισμός του Δάσους από τον επικίνδυνο αείλανθο (βρωμοκαρυδιά) που τον έχει κατακλύσει.  Να βοηθήσει σ’αυτό  ο Δήμος Αμαρουσίου (σε συνεργασία  ενδεχομένως και με άλλους Δήμους),  με μηχανήματα και προσωπικό.
• Να φυτευτούν, σε αντικατάσταση, δένδρα κατάλληλα για τα περιαστικά δάση.
• Να αντικατασταθούν οι ξεραμένες αμυγδαλιές με καινούριες και να εξασφαλισθεί η συνεχής φροντίδα και το πότισμά τους.
• Να γίνεται συντήρηση συστηματική των δρόμων του Δάσους, χωρίς να αλλάξει ο δασικός χαρακτήρας τους.
• Να καθαρίζεται ο χώρος στάθμευσης και να αντικατασταθεί   το πυροφυλάκιο στη βορειοανατολική γωνία, που σήμερα έχει καταντήσει σκουπιδότοπος.
• Να απαιτήσουν το ΙΓΕ και ο Δήμος Αμαρουσίου από τους διευθυντές των σχολείων την καθαριότητα του χώρου τους.
• Να αναρτηθούν πινακίδες στις εισόδους του Δάσους και σε άλλα εμφανή σημεία, ώστε:

– Να παύσουν να ανοίγονται μονοπάτια, από ποδηλάτες και πεζούς, που ακυρώνουν τη βλάστηση και καταστρέφουν το Δάσος , μετατρέποντάς το σε χώμα και πέτρες. (Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες,  από  οκτώ που ήταν το 1989, σήμερα έχουν αυξηθεί σε τρακόσια πενήντα!

– Να τηρείται από τους ποδηλάτες (που  ήδη «έχουν στείλει» ανθρώπους σε νοσοκομεία)  ο Κανονισμός που έχει αναρτηθεί από το ΙΓΕ και που επιβάλλει να κινούνται μόνο  στους χωματόδρομους  και με χαμηλές ταχύτητες.

• Να αποκατασταθούν οι καταστροφές που, κατά καιρούς, έχουν γίνει.

Συγκεκριμένα:

_ Να επισκευαστούν τα ξύλινα παγκάκια και να γίνουν περισσότερα, ώστε να είναι προσιτό το Δάσος, ως χώρος περιπάτου, σε ανθρώπους όλων των ηλικιών.

_Να επισκευαστούν (ή να απομακρυνθούν) τα ερειπωμένα – κατεστραμμένα κτίσματα.

_Να επισκευαστούν και να αυξηθούν οι βρύσες του Δάσους.

_Να υπάρξει μέριμνα, για να σταματήσει η εκροή υδάτων και το χαμήλωμα του υδροφόρου ορίζοντα (Νότιο Τμήμα)

_Να επανέλθει « η βάρδια» των δύο φυλάκων – υπαλλήλων του Δήμου Αμαρουσίου στην πύλη του ΙΓΕ.

Οι υπογράφοντες σύλλογοι:

1. Περιβαλλοντικός Σύλλογος Κέντρου  Αμαρουσίου  « Η ΚΑΣΤΑΛΙΑ»
2. ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΣΥΓΓΡΟΥ
3. Ένωση Κρητών Αμαρουσίου «Ο ΚΡΗΤΑΓΕΝΗΣ ΖΕΥΣ»
4. Φυσιολατρικός-Περιβαλλοντικός-Πολιτιστικός-Κοινωνικός Όμιλος Αμαρουσίου «Η ΠΝΟΗ»
5. Περιβαλλοντικός-Εξωραϊστικός-Πολιτιστικός Σύλλογος Αγ. Νικολάου- ΚΑΤ Αμαρουσίου
6. Εξωραϊστικός – Πολιτιστικός Σύλλογος «Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ»
7. Εξωραϊστικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Ψαλιδίου
8. Επιμορφωτικός – Εκπολιτιστικός Σύλλογος Παραδείσου
9. Εξωραϊστικός Σύλλογος Αγίας Φιλοθέης
10. Εξωραϊστικός – Πολιτιστικός Σύλλογος «ΤΑ ΑΝΑΒΡΥΤΑ»
11. ΣΟΦΨΥ Β. Ανατ. Αττικής
12. Σύλλογος Κατοίκων Πολυδρόσου Αμαρουσίου
13. Εξωραϊστικός Σύλλογος Νέου Τέρματος Αμαρουσίου «Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ »
14. Εξωραϊστικός Σύλλογος Ηπειρωτών «Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ»
15. Πολιτιστικός Σύλλογος Μυτιληνιών «Ο ΝΟΣΤΟΣ»
16. Φιλανθρωπικός Σύλλογος Κυριών Αμαρουσίου «Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ»

Κρασί...όπως Έρωτας

του Βασίλη Παπαδόπουλου, sommelier

Μόλις είχαμε ανοίξει μια φιάλη ροζέ κρασί από τον Λίβανο και καθώς τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας, οι πολύ αγαπημένοι μου φίλοι Βασίλης και Άννα, μου μίλησαν για την “Τριανεμία”. Τον Βασίλη (Μπακάλη) τον γνώρισα πριν περίπου 20 χρόνια, όταν ήμασταν συμφοιτητές Συντήρησης Έργων Τέχνης και Αρχαιολογικών Ευρημάτων. Ο συνονόματός μου ακολούθησε το επάγγελμα που σπουδάσαμε παρέα. Εγώ πάλι, όχι. Ο λόγος ήταν ο... Έρωτας. Όχι με κάποια όμορφη γυναίκα, αλλά με το κρασί. Στα χρόνια εκείνα, ως φοιτητής, εργαζόμουν παράλληλα σε μια εταιρεία διοργάνωσης συναυλιών. Εκεί έζησα ορισμένες σπάνιες εμπειρίες. Η εταιρεία διοργάνωνε συναυλίες με πολύ μεγάλους και γνωστούς ξένους καλλιτέχνες. Στα καμαρίνια τους, ζητούσαν πάντα συγκεκριμένα τρόφιμα και ποτά. Με τη συμφωνική της Βιέννης, περίμενα φυσιολογικά, ότι θα επιθυμούσαν κάποιο εκλεκτό κρασί. Όταν όμως είχαμε να εξυπηρετήσουμε κάποια hard rock ή metal συγκροτήματα (μου έρχονται στη θύμηση οι Iron Maiden ), υπέθετα πως θα ήθελαν ουίσκι, βότκα και γενικώς αποστάγματα σκληρά, σαν τη μουσική τους. Κι όμως, ζητούσαν μοναδικά και πολύ ακριβά κρασιά για τα οποία πάντα είχαν και μια ενδιαφέρουσα άποψη να εκφέρουν. Φανταστείτε λοιπόν έναν “πιτσιρικά” (αφελή και ανίδεο από καλό κρασί), να πίνει στα παρασκήνια με μερικά από τα εφηβικά του μουσικά είδωλα! Τότε δεν μπορούσα να διανοηθώ πως υπάρχουν κρασιά με τιμή στα 500 ευρώ και άνω. Δεν μπορούσα καν να αξιολογήσω ένα εξαιρετικό κρασί. Αλλά ο οινικός κόσμος είναι μαγικός. Και σαν μπεις σε αυτόν… έρωτας κεραυνοβόλος! Σήμερα, 20 χρόνια μετά, το κρασί είναι όλη μου η ζωή. Έχω τη χαρά να κάνω κάτι που αγαπώ και να μοιράζομαι με τους ανθρώπους όσα έχω μάθει.

Το κρασί είναι το αρχαιότερο αλκοολούχο ποτό. Είναι του πολιτισμού, της διατροφής, της διασκέδασής μας. Είναι υπέροχο να είναι καθημερινά επάνω στο ελληνικό τραπέζι ως αναπόσπαστο συνθετικό υλικό της ελληνικής γαστρονομίας. Και το ζητούμενο δεν είναι το αλκοόλ, μα η γεύση και τα αρώματα.  Η πραγματική, αποκαλυπτική απόλαυση!

Τεχνικά, για να το θέσουμε όσο πιο απλά γίνεται, το κρασί είναι ποτό που φτιάχνεται από το χυμό φρέσκων σταφυλιών τα οποία έχουν υποστεί ζύμωση. Η ζύμωση είναι μια φυσική διεργασία που προκαλείται από τις ζύμες. Οι ζύμες είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί που υπάρχουν στα σταφύλια, στο αμπέλι και στο οινοποιείο. Οι ζύμες τρέφονται με τα σάκχαρα του σταφυλιού, μετατρέποντάς τα σε αλκοόλ και διοξείδιο του άνθρακα.

Η πιο συχνή ερώτηση που μου γίνεται είναι: «Ποιο είναι καλό κρασί;». Η απάντηση είναι πάντα η ίδια: Καλό κρασί είναι αυτό που ταιριάζει στην κάθε περίσταση. Τι είναι όμως αυτό που κάνει ένα κρασί να διαφέρει από κάποιο άλλο; Τι είναι αυτό που καθορίζει και επηρεάζει το τελικό αρωματικό και γευστικό αποτέλεσμα στο ποτήρι μας; Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί την ποιότητα, το στυλ ή ακόμα και την τιμή του κρασιού; Επτά είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες: 

α) η ποικιλία του σταφυλιού 

β) η τοπογραφία, το υψόμετρο και η όψη (η κλίση πλαγιάς) 

γ) η χημική σύσταση του εδάφους

δ) το κλίμα και οι συνθήκες ανά εποχή 

ε) η μέθοδος καλλιέργειας 

στ) η μέθοδος οινοποίησης και 

ζ) ο ανθρώπινος παράγοντας, φυσικά. 

Όλα μαζί θα επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα. 

Ας περάσουμε όμως σε κάποιες πιο χρηστικές πληροφορίες. Πώς διαχειριζόμαστε το κρασί στο σπίτι μας; Για αρχή θα πρέπει να έχουμε στο νου μας πως το κρασί είναι ζωντανό, εύθραυστο και απαιτεί ειδική φροντίδα. Όπως τα τρόφιμα, τα φυτά, ακόμη και οι άνθρωποι. Δεν θα επηρέαζαν εμάς οι μεταβολές θερμοκρασίας και υγρασίας; Δεν επιβάλλεται να προστατεύουμε τον εαυτό μας από τις βλαβερές ηλιακές ακτινοβολίες; Το καθετί ζωντανό επηρεάζεται από τη θερμοκρασία, την ακτινοβολία και γενικά το σύνολο των παραγόντων του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεται.

Και ποιες είναι λοιπόν, οι ιδανικές συνθήκες για να φυλάξουμε το κρασί στο σπίτι; Το πιο συχνό λάθος που κάνουμε είναι πως τοποθετούμε τα κρασιά μας στο ψυγείο. Το ψυγείο έχει πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία και υγρασία από αυτή που επιθυμούμε. Το μοτέρ του, το οποίο λειτουργεί ακατάπαυστα, δημιουργεί χιλιάδες μικρο-δονήσεις οι οποίες ταράζουν συνεχώς το κρασί μας. Το κυριότερο είναι όμως πως το ψυγείο μας είναι γεμάτο με διάφορα τρόφιμα και το κρασί,  που πάντα αναπνέει (ακόμα και σφραγισμένο), τραβάει όλες τις μυρωδιές από αυτά. Ιδανικά, αναζητούμε θερμοκρασία γύρω στους 16 βαθμούς Κελσίου, σχετική υγρασία γύρω στο 70%, σκοτάδι (απουσία υπεριώδους ακτινοβολίας), καλό αερισμό και απουσία άλλων προϊόντων (τρόφιμα, καθαριστικά κτλ) κοντά του. Επίσης τοποθετούμε τις φιάλες πλαγιαστές και ποτέ όρθιες. Σε μια όρθια φιάλη ο φελλός δεν βρέχεται (από το κρασί) με αποτέλεσμα να συστέλλεται και να διαστέλλεται, επιτρέποντας την εισροή οξυγόνου στο κρασί. Σε αυτή την περίπτωση το κρασί θα αρχίσει στις 30 - 40 ημέρες να οξειδώνεται και αναπόφευκτα, θα χαλάσει. Αν αδυνατούμε να αγοράσουμε έναν από τους ειδικούς συντηρητές (που πλέον πωλούνται σε όλα τα μεγάλα καταστήματα ηλεκτρικών ειδών), μπορούμε να έχουμε την επιλογή μιας αποθήκη, ή κάποιου άλλου σημείου του σπιτιού μας, που να προσεγγίζει τις επιθυμητές συνθήκες συντήρησης μιας φιάλης κρασιού. Η αυστηρότητά μας σε αυτές τις συνθήκες εξαρτάται από το χρονικό διάστημα που θέλουμε να φυλάξουμε αποθηκευμένη μια κλειστή φιάλη.

Όλα τα παραπάνω αφορούν στη συντήρηση του κρασιού. Όταν θέλουμε να καταναλώσουμε ένα καλό κρασί από την «κάβα» μας, τότε μπορούμε να το βάλουμε σε μια σαμπανιέρα με πάγο ή στο ψυγείο για 20 με 30 λεπτά, πριν το ανοίξουμε. Και αν το κρασί της φιάλης δεν καταναλωθεί, πόσες ημέρες διατηρείται στο ανοικτό μπουκάλι; Ο μέσος όρος είναι 4 ημέρες. Εξαρτάται βέβαια από τον τύπο του κρασιού και την ποσότητα που έχει απομείνει στην φιάλη. Οι ενισχυμένοι οίνοι μπορούν να μείνουν ανοιχτοί έως και έναν μήνα ή και περισσότερο, ενώ ένα μπουκάλι με αφρώδη οίνο, (σαμπάνια,prosecco, d’Asti) μπορεί να μείνει ανοιχτό 1-2 ημέρες. Το κρασί, ακόμη και αν ξεπεράσει τα παραπάνω χρονικά περιθώρια, δεν θα χαλάσει άμεσα. Σίγουρα όμως θα παρατηρήσουμε πως η γεύση και το άρωμά του θα έχει διαφοροποιηθεί καθώς αυτό οδεύει προς την οξείδωση. Το οξυγόνο μετατρέπει σταδιακά το κρασί σε ξύδι. Στην αγορά κυκλοφορούν αρκετά προϊόντα που μπορούν να δώσουν επιπλέον χρόνο ζωής σε μια ανοιχτή φιάλη. Πέρα όμως από αυτά, μπορούμε να αποφεύγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την έκθεση του κρασιού στον αέρα. Μπορούμε επίσης να μεταφέρουμε το κρασί σε ένα μικρότερο μπουκάλι. Καλό είναι να σφραγίσουμε εκ νέου τον φελλό της φιάλης (όσο καλύτερα μπορούμε) και επιλέγουμε να την κρατήσουμε σε ένα σκοτεινό και ψυχρό χώρο του σπιτιού, με τη φιάλη όρθια αυτή τη φορά, ώστε μικρότερη επιφάνεια κρασιού να έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο. 

Για την έξοδό μας σε ένα εστιατόριο, προετοιμαζόμαστε λίγο από το σπίτι. Κάνουμε πρώτα μια μικρή έρευνα στα μενού και τις λίστες κρασιών των εστιατορίων που είναι συνήθως online στο διαδίκτυο. Γνωρίζοντας από πριν, η επιλογή κρασιού είναι ταχύτερη και ευκολότερη στο εστιατόριο. Ο κυρίαρχος ρόλος του κρασιού ή του φαγητού είναι κομβικής σημασίας στην επιλογή μας. Επιλέγουμε κατά κάποιο τρόπο τον… πρωταγωνιστή. Αν διαλέξουμε πρώτα το φαγητό, η επιλογή του κρασιού θα πρέπει να «υπακούει», να συνδυάζεται με την επιλογή μας. Το ίδιο ισχύει και για το αντίστροφο. Για το ζήτημα αυτό...”in sommelier we trust”. O sommelier είναι εκεί για να μας βοηθήσει. Τον εμπιστευόμαστε και του δίνουμε κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για τις γευστικές αναζητήσεις μας. Προστατεύουμε, επίσης, την τσέπη μας. Στέλνουμε στο sommelier ή στον σερβιτόρο ένα διακριτικό μήνυμα για το εύρος τιμής που επιθυμούμε. Δείχνουμε με τρόπο την τιμή ενός κρασιού στη λίστα και ζητάμε: «κάτι σαν αυτό». Τα έτοιμα γαστρονομικά μενού ή menu degustation που έχουν τα περισσότερα εστιατόρια, προσφέρουν μια προεπιλεγμένη πρόταση από τον sommelier και τον chef. Κλείνοντας, παράλληλα με την ευγένειά μας, πρέπει πάντα να έχουμε το θάρρος της γνώμη μας αλλά και να μην ντρεπόμαστε να ρωτάμε για κάτι που δεν γνωρίζουμε.

Ελπίζω, διαβάζοντας το κείμενο αυτό, να πήρατε ευχαρίστηση και να αποκομίσατε γνώση. Να είστε καλά, να έχετε καλή υγεία, να χαμογελάτε, να αγωνίζεσθε για όσα αξίζουν και να μην βάζετε ποτέ νερό στο κρασί σας. Και πάντα να διαλέγετε ανθρώπους και κρασιά που κάνουν την καρδιά σας να χτυπά δυνατά!